Uggs, sportschoenen of naaldhakken? Waneer kies je waarvoor?
De ruiter die echt gericht is op dressuur- of springwedstrijden zal veelal voor een ander zadel kiezen dan de ruiter die echt gericht is op lekker ontspannen.
Een zadel dat voor performance van het paard gekocht is, zal wellicht meer op het paard moeten worden aangepast dan op de ruiter.
Dit is een stelling die in mijn ogen reëel is, hoe meer je van een sporter vraagt, hoe beter zijn materiaal moet zijn, en een (al dan niet professionele) sportruiter zal zich min of meer moeten aanpassen aan wat voor het paard aangenaam is. De ruiter zal aanzichzelf moeten werken om de juiste balans te handhaven en hulpen te geven in het voor zijn paard ideale zadel. Hier zit echter een maximum aan, niet iedere ruuiter kan zich voegen naar elk zadel. Breedte van het bekken, lengte van spieren en lichaamscontrole spelen een belangrijke rol. Een zadel dat voor het paard ideaal is, maar waarop de ruiter geen balans heeft, kan indirect weer meer problemen in de paardenrug veroorzaken, want de ruiter zit steeds achter de beweging en belemmert zo zijn paard, met alle gevolgen van dien.
Naarmate we meer in het land der recreatie ruiters kijken, hebben deze veelal minder balans en houding dan de (professionele) sportruiters, wat logisch is, ze rijden minder, hebben een ander doel en zijn anders ingesteld. Hier neig ik er dus naar een zadel te kiezen dat ook de ruiter veel comfort geeft. Want comfort betekent voor veel mensen ook belans en balans is cruciaal.
Als ik een paar keer per week met een ietwat knellende rugzak moet rondrennen, met een stabiel gewicht is dat echt prima, maar geef me de ideale rugzak, maar dan gevuld met heen en weer klotsende keien… en ik word minder gelukkig.
Mijns inziens is het dus van groot belang om kritisch naar jezelf te kijken en je af te vragen, met welk doel je een zadel koopt. 100 % fitting voor ruiter én paard, is zelfs met handgemaakte gepersonaliseerde zadels moeilijk en daar hangt een kostenplaatje aan, wat niet voor iedereen is weggelegd. Wees dus realistisch en duidelijk naar jezelf,je paard en de zadelmaker, dat scheelt mismatches.
De kernvragen die een goede zadelmaker dient te stellen en waarover je dus het best op voorhand hebt nagedacht zijn:
-doel van je rijden? sport, onstpanning, springen, dressuur, eventing, endurance? welke klasse?
-hoe vaak in de week train je? hoe lang?
-Ben je zelf nog in de groei? heb je lichamelijke scheefheidjes waarvan je op de hoogte bent?
-Heb je veel of weinig balans van je zelf? en hou je van meer of minder steun?
– wat is de leeftijd van je paard? Verwacht je veel veranderingen mbt training en leeftijd?
-Is je paard bekend met scheefheidjes? voorkeurskanten en scheve bespiering?
-Hoe vaak in de week rijd je dit bewuste paard met dit zadel en hoe lang?
Mijn advies is veelal, de behandeling van rug te laten plaatsvinden voordat er een zadel wordt aangemeten indien mogelijk. Dit om grote veranderingen in de houding en bespieiring van je paard niet te laten leiden tot een zadel dat na enkele weken alweer niet meer past.
Daarnaast is het altijd fijn om zadelmaker en fysio, osteo of chiro te zien samenwerken, het kijken vanuit verschillende hoeken en overleg met eigenaar, verkoper en behandelaar leidt tot zo optimaal mogelijk resultaat en minder zadel-pijn voor alle partijen inclusief de portemonee. 😉